Mijn naam is Yvonne.

Wat mensen over me zeggen is dat ik rust uitstraal en een fijne, zachte energie heb.
Dat ik rust uitstraal hoor ik al zo’n beetje heel mijn leven (wat ik pas de laatste jaren zelf meer voel) en dat ik een fijne energie heb, is vooral de laatste jaren weer zo. De afgelopen 6 jaar heb ik een weg afgelegd, vaardigheden en lessen geleerd om weer die fijne energie te hervinden, gelukkiger te zijn met mezelf, meer mezelf te zijn en een leven te creëren waar ik gelukkiger ben.

Ik kwam er namelijk in 2018 achter dat ik mijn hele leven enkel vanuit mijn hoofd heb gehandeld en in de overlevingsstand heb geleefd. Een overlevingsstrategie wordt al op jonge leeftijd ontwikkeld dus je kunt nagaan dat die veel is getraind ;)

Ik heb lange tijd met een ongelukkig gevoel gelopen. Het gevoel dat ik niet goed genoeg was, ik de wereld niet begreep, ik mezelf niet begreep. Alles was één grote cluwe van onbegrip. Ik dacht dat ik iets aan mezelf moest fixen dus om o.a. die reden was ik al lange tijd bezig met persoonlijke ontwikkeling. Ik was me bewust van mijn eigen gedrag, reflecteerde hierop, paste me aan waar ik dacht dat dit nodig was. Ik probeerde mijn mindset te veranderen, aangeleerde denkpatronen te doorbreken, positiever te denken, positiever zelfbeeld te krijgen enz.

Je raad het al.. dat sloeg niet echt aan. Ik dacht: er is iets mis met mij.
Het was hard werken; al dat reflecteren, mezelf de schuld geven van die denkpatronen die ik niet omgebogen kreeg, die onzekerheid over mezelf.. het kost bakken met energie en ik dacht dat er iets mis met me was aangezien ik mezelf niet kreeg gefixt (lees: mijn hoofd niet op orde kreeg). De druppel van een flinke burn-out, op de sluimerende depressie die het bleek te zijn, vroeg om een andere aanpak dan persoonlijke ontwikkeling vanuit mijn hoofd (al was ik me daar nog niet bewust van op dat moment).

Ik ging op zoek naar therapieën en ook al wilde ik graag wandeltherapie/ creatieve therapie/ danstherapie, ik koos de therapieën die vergoed werden. Dat werden dus psychologen. Ook daar gingen we over het algemeen veel analyseren, praten en graven naar het verleden. Tot het moment dat ik met reiki in aanraking kwam door een coach die net haar bedrijf begon dus mij benaderde of ik proefcliënt wilde zijn. Ja hoor! Ik sta overal voor open (nu ik niet meer weet waar ik het zoeken moet). En je raad ‘t wel weer: Dit voelde goed! Ik voelde meteen: ‘Hier wil ik vaker heen’.

‘Ik ben altijd al gevoelig geweest, dat wist ik wel, maar leven vanuit je gevoel blijkt iets anders te zijn. Toen ik het gevoel stapje voor stapje bewust ben gaan ervaren in mijn lijf, is mijn hart geopend ❤❤❤’

Fast forword; een hoop sessies, behandelingen, healingen en lichtreizen verder bij mijn eerste coach, ben ik deze alternatieve kant meer op gaan zoeken. In o.a. dag-/weekend-/vakantieretreats, ceremonies en (vrouwen)cirkels. Deze plekken hebben me geholpen de zachte kant in me te waarderen en deze te zien als mijn kracht in plaats van mijn zwakte. Ik heb nu mijn leven meer ingericht met waar ik een goed gevoel en meer energie van krijg. Ook heb ik mezelf fijne routines aangeleerd die ik dagelijks/ wekelijks/ maandelijks inzet om me goed te voelen en gelukkiger te zijn.

En je raad het (weer): nu wil ik graag andere vrouwen helpen hun zachtere kant ofwel gevoelskant meer te waarderen en in hun voordeel in te gaan zetten. Dit wilde ik al vanaf dag één dat ik het gevoel ontdekte en vond dat iedereen dit moest weten. Nu heb ik echter mijn rugzakje gevuld met verschillende methodes en eigen gemaakt wat voor mij werkt. Vanuit hier voelt het helemaal kloppend om mijn kennis en ervaring in te gaan zetten om andere vrouwen te ondersteunen. Ondersteunen bij het creëren, verdiepen of onderhouden van een connectie met hun gevoel, hart, lijf, intuïtie en hun eigen wijsheid. Dit zal resulteren in levens die steeds fijner, passender en rijker aanvoelen voor henzelf en hun omgeving. Voor mij levert dit ongelooflijk veel voldoening op. Zo kan ik mijn passie voor gelukkig zijn uiting geven en de wereld een beetje mooier maken.