Loslaten

Loslaten

Oke, ik denk dat ik eindelijk meer aan het loslaten ben. Loslaten van spullen én loslaten van mijn verleden.

Je hoor het vaker, laat los wat je niet meer dient. Klinkt heel simpel maar HOE dan?!?

Ik heb gemerkt hoe het bij mij werkt op dit moment.

Ik laat beter los, als ik een betere optie bezit.

Yes.

Die betere optie is:

- fijnere, zachte, leuke kleding die meer bij me passen

- een betere toekomst

- gestructureerde keukenkastjes bij een ander wat me ineens een heerlijk rustig hoofd geeft

- een vriendin die muziekinstrumenten in haar woonkamer heeft staan en mij uitnodigt om hierop te spelen en me dit een heerlijk speels gevoel geeft.

Het kan dus groot zijn en ook heel klein. Maar iets beters bezitten, qua gevoel of qua spullen geeft bij mij echt een mega motivatie/ drang om dit ook te creëren en daar ben ik mega blij mee.

Nu heb ik dus om deze reden de afgelopen tijd mijn keukenkastjes helemaal netjes gemaakt met mooie glazen potjes en bakjes om allerlei kleine potjes te structureren en nog overzichtelijker te maken. Ik dacht dat het niet gestructureerder kon, maar het kon en het is heerlijk! Haha!

Ook mijn woonkamer is nu minimalistischer en ik ben begonnen aan de dozen die al tig jaar staan te wachten om uitgezocht te worden. Hopelijk zet deze loslaat-fase nog even door ;)

Daarnaast móest ik ineens mijn Facebookpagina opschonen en afscheid nemen van mijn tijd voordat ik me beter ging voelen na mijn burn-out. Afgezonderd van nog wat sporadische foto’s van voor die tijd die ik om de een of andere reden niet verwijderd kreeg of nog goede herinneringen aan heb hihi, dat komt nog wel.

Wat me echter opviel tijdens het verwijderen van de foto’s met vrienden van die tijd is dat ik oprecht blij eruit zag! Ik was op dat moment, die avond ook blij maar in mijn hoofd had ik een heel verhaal gemaakt over die tijd en dat alles k*t was. Ik was lange tijd met periodes erg down, wist niet wat ik hier op aarde deed, was gedissocieerd (leefde helemaal niet bewust van mijn lijf, in mijn hoofd of verder daar omhoog). Zo ging ik door het leven.

Nu zag ik hoe ik eruit zag op de momenten op de foto’s. Daar was ik oprecht blij! Bizar dat ik deze momenten niet echt goed herinnerde, maar of ik hier écht voelde dat ik blij was? Nee, dat niet. Dat kon ik niet omdat ik niet met mijn aandacht in mijn lichaam was. Pff wat een bizar reflectie moment. Alle lieve mensen, vriendinnen, vrienden, vriendengroep, collega’s die me uitnodigde voor een feestje, na het werk op stap te gaan, af te spreken thuis. Wat heb ik dat bizar weinig opgemerkt, niet aan mezelf gekoppeld, niet beseft dat ze míj een aardig mens vonden en tijd met me wilde doorbrengen. Ik dacht vaak: die vinden het zielig en vragen mij ook mee, of ik wist wel dat het klikte maar de activiteit was niet iets van waar ik van AAN ging, of ik kon niet het fijne gevoel toelaten dat ik nu heb wanneer een vriendin vraagt of ik af wil spreken.

Wat ik het afgelopen jaar o.a. geleerd heb, is meer communiceren. Open uiten van mijn gevoel (gevoel voelen was natuurlijk een lang proces daarvoor), gedachten, onzekerheden of vragen delen geeft ruimte voor uitleg, complimenten, waardering uitspreken. En als de ander dit doet, geloof ik nu oprecht wat ze zeggen, omdat ik mezelf nu meer waardeer, ik weet/zie dat zij ook een ontwikkeling hebben doorgemaakt en dat zij het ook druk hebben met het leven en bewust kiezen waar zij hun energie aan geven. En dus graag tijd voor me maken of echt verbinding voelen ook al zien we elkaar niet vaak. Ik voel dit nu zo, omdat ik dit nu zelf zo voel als ik afspreek met vriendinnen.

Hoe je de buitenwereld ervaart is écht een projectie/spiegel van je binnenwereld. Aangezien die mensen/meiden van vóór mijn fijnere tijd, waarschijnlijk ook bewust hun energie gaven aan mensen die zij leuk vonden, energie van kregen, graag tijd aan wilde schenken, maar ik kon het toen nog niet zo voelen en dus zien.

Hoe is jouw verbinding met anderen? En dus met jezelf?

Wordt jij gewaardeerd? Ofwel waardeer jij jezelf?

Ik voel me geliefd als ik denk aan wie er komende periode op mijn verjaardag zijn. En ik ben helemaal blij dat ik het tegenwoordig op mijn eigen manier doe: niet alleen kletsen en eten maar ook bewegen en/of creatief bezig zijn. Heerlijk! Híer wordt ik nou blij van.

Wat er achter het opschonen van je Facebookpagina wel niet verborgen kan zitten ;)

Heb een fijne week :D

Veel liefs, 

Yvonne.