Hallo lieve jij,
Wat heb ik het afgelopen jaar ineens veel stappen vooruitgezet. Ik heb HET GEVOEL ontdekt. Blijkbaar kan je lichaam en de signalen die het afgeeft niet alleen maar een blok aan je been zijn op weg naar je doel, maar kan het juist dé weg zijn naar je doel.
Weet je nog dat er in de vriendenboekjes van vroeger stond: ‘Wat wil je later worden?’. Bijna iedereen schreef hier een beroep op. Ik niet. Mijn antwoord was: ‘Gelukkig’. Ik wist niet wat ik wilde worden, maar blijkbaar wist ik wel als kind al, dat er meer in het leven was dan dat ik tot dan toe had ervaren. Gelukkig zijn, dat is mijn doel in mijn leven. Ik ben hier al lang mee aan het worstelen en nu ik het gevoelsstuk steeds meer weet in te zetten en niet meer hoef weg te rennen van mijn gevoel, voelt het alsof ik eindelijk op de juiste weg ben.
Mijn gevoel is nu mijn kompas geworden. Wel moet ik nog een beetje oefenen met hoe dit kompas precies te gebruiken, maar ik heb in ieder geval het kompas gevonden. De handleiding van jezelf wordt het ook wel genoemd. Ik ervaar dat mijn gevoel mijn handleiding is. En dat dat waarschijnlijk voor iedereen geldt. Daarom wil ik mijn ervaring het liefst van de daken schreeuwen en delen met mensen die ook worstelen met hun gevoel(igheid).
Ik ben namelijk vanaf de basisschool al niet gelukkig. Ik was heel erg verlegen, durfde geen fouten te maken, daardoor krampachtig op andermans mening en verwachtingen gericht en heel m’n lijf aan het negeren, ik was toch veel te gevoelig. Daardoor werd ik wel snel overprikkeld en dus chagrijnig en down. Ik dacht dat mijn lijf negeren de perfecte oplossing was. Zo kon ik meegaan in de maatschappij en trucjes leren om geen last meer te hebben van mijn lijf. Dit ging eigenlijk best goed. Ik ging mee in wat de maatschappij van mij verwachtte: afgeronde HBO-opleiding, vaste baan in de zorg, huur appartement, leuke vriendinnen, af en toe een leuk vriendje. Toch was ik altijd op zoek naar welke trucjes ik nog meer kon leren, omdat ik nog steeds niet gelukkig was. Veel professionals heb ik gezien, ook om te graven in mijn verleden, maar niets hielp. En toen, in 2018, kwam ik thuis te zitten met een burn-out. Mijn lijf was OP. Waarvan? Ik had geen idee. Kom daar maar eens achter als je al 25jaar of langer je lijf negeert en dit jouw manier van leven is.
Een overlevingsstrategie is niet in een weekje opgebouwd, dus ook niet in een weekje afgeleerd. De overlevingsstrategie is lange tijd nuttig, maar daarna gaat het in de weg staan en is het tijd om ze los te laten en een nieuwe fijnere manier van leven aan gaan leren.
Na de reguliere zorg (psychologen, reïntegratiebedrijven en mensendieck) heb ik de grootste stappen gezet naar aanleiding van reikibehandelingen die op m'n pad kwamen. Ik ben nuchter dus was er sceptisch over, maar na de eerste keer wist ik al: hier ga ik vaker heen! Die coach zei: ‘Jij denkt nu dat je gedachten de waarheid is, maar je gevoel is de waarheid’. Dat gevoel ben ik onder begeleiding van die wijze, lieve vrouw gaan voelen en daar oefen ik nu in mijn dagelijks leven mee. Mijn gevoel en de signalen in mijn lijf geef ik steeds meer aandacht en mijn hoofd mag dan even wachten. Wat een uitvinding! Het geeft innerlijke rust, ik heb vertrouwen dat dit de weg is dus ik ga er lekker mee door en ben nu al gelukkiger dan ooit tevoren.
Dus ook in 2021 ga ik goed voor mezelf zorgen, hopelijk doe jij dat ook!
Liefs,
Yvonne
Reactie plaatsen
Reacties